สุปราณี

ใน ” นิยามแห่งรัก “
มีมากมายร้อยพันที่เราได้ขีดเขียน..รังสรรค์แต่งแต้ม..ขึ้นมา
ของคนโน้น….เป็นอย่างนี้
ของคนนี้….เป็นอย่างนั้น

” ความรัก “..คือ….
คือ อะไรก็ย่อมแล้วแต่เราอยากจะให้เป็น

” ความรัก “..ไม่มีเหตุผล….
เคยกันบ้างไหม..ที่รักใครสักคน..โดยที่ไม่รู้สาเหตุ..โดยที่ไม่เหตุผล
ก็..ฉันรักของฉัน..ยังไงก็จะรัก..ใครจะทำไม….

” ความรัก “..ทำให้ใครบางคนรู้สึกดี..อิ่มเอม..เต็มตื้น..สุขใจ….
มีความหวังกับร้อยความฝัน..ไม่เดียวดาย..ไม่อ้างว้าง….
แต่ ” ความรัก “….
กลับทำให้ใครบางคนร้อนรุ่ม..กระวนกระวาย..สับสน..
เหมือนคนที่หาทางออกให้กับตัวเองไม่เจอ

บางคน..พอใจที่จะมี ” ความรัก “..ขอได้แค่ ” แอบรัก ”
มีความสุขกับภาพพระจันทร์บนผืนน้ำที่สวยงาม

บางคน..พอใจที่จะหยุด และ จบความสัมพันธ์แบบนี้
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อคนอีกคน หรือ เพื่อตัวเอง
ยอมที่จะ ” เจ็บปวด “….
ยอมที่จะ ” ร้าวรานใจ “….เพียงลำพัง

แต่ ” ความรัก “..ใช่ว่าจะจบลง..หรือ..สิ้นไป
เพราะนี่….เป็นแค่การเริ่มต้นของ ” การมีความรัก “
เป็นการเรียนรู้ที่จะก้าวไป….นี่เป็น ” แรกก้าว “
เป็นการยอมรับสภาพ..บางอย่าง..สู่การ ” ย่างก้าว “
นี่ใช่ไหม….บางเสี้ยวอณูของ ” ความรัก ”

+ + + เค้าว่ากันว่า…. อ่านหนังสือสักเล่มต้องใช้เวลา
เช่นเดียวกัน เราคงไม่รู้จักใครสักคนได้ดีตั้งแต่วันเรก

+ + + เค้าว่ากันว่า…. อย่าตัดสินหนังสือดีๆ แค่ปกมันสวย
เช่นเดียวกัน คนหน้าตาดี อาจจะไม่ใช่คนดีเสมอไป

+ + + เค้าว่ากันว่า…. คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลย
ก็ใช่ว่าจะมีหนังสือเล่มเรกในชีวิตที่ชอบไม่ได้
เช่นเดียวกัน คนที่เราไม่คิดจะอยากรู้จัก
อาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตของเราก็ได้

+ + + เค้าว่ากันว่า…. การชอบหนังสือสักเล่ม
ไม่ได้หมายความว่า หนังสือเล่มนั้น เนื้อหาดีทุกหน้า
เช่นเดียวกัน การรู้สึกดีกับใครสักคน
ไม่จำเป็นว่าเขาต้องไม่มีข้อเสียอะไรเลย

+ + + เค้าว่ากันว่า…. อย่ารู้สึกเสียดายเวลา
กับการอ่านหนังสือบางเล่มจนจบ
แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ
เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดี
กับการใช้เวลากับใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่
แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า!! เค้าคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด
เพราะอย่าน้อย ต่อจากนี้ไป…
เราจะได้เลือกทางที่ถูกและคนที่ใช่สะที